Bakarken yüreğinin kabardığı, gözlerinden gözlerine yüreğinin aktığı...
Âşık olduğu bir eşi olmalı! Sabah gözlerini açtığında,
yanında olduğunu görüp, şükürler etmeli Yaradan’a. Koklamalı saçlarını uyuyan
eşine şefkatle bakıp, usulca dokunmalı yüzüne
Bir eşi olmalı
insanın
Varlığını
hissedebilmek için parmakları titremeli, incitirim korkusuyla. Sürekli çağlayan
bir pınar olmalı gönlü. Kramplar girmeli midesine, onsuzluk aklına
geldikçe!
Bir eşi olmalı insanın
Bir eşi olmalı insanın
Rüzgâr onun
kokusunu getirmeli, yağmur onun sesini. Elleri yanmalı ellerini tutabilmek
için. Akşam onu görecek diye, pırpır etmeli yüreği. Kelebekler gibi olmalı
insanın kalbi. Ayakları birbirine dolaşmalı heyecandan, eve dönerken eşi.
Beklemek asırlar gibi uzun gelmeli. Gelişi ile sonsuz bir nur dolmalı
içine.
Bir eşi olmalı insanın
Bir eşi olmalı insanın
Yüzüne baktığında, konuşmadan anlamalı derdini, tasasını, öfkesini, sevincini, coşkusunu... Güven duymalı, her şeyiyle. Başını göğsüne koyup, huzurla uyuyabilmeli, tüm düşüncelerinden arınmış olarak. Babası, abisi, arkadaşı, dostu, sırdaşı, anası, çocuğu olmalı...
Şımarabilmeli yanında. Kıskanılmalı zaman zaman da...
Bir eşi olmalı insanın
Sabah yolcularken işine, içi acımalı, daha yollarken özlemeye başlamalı. ‘Seni şimdiden özledim.’
Bir eşi olmalı insanın
Akşam dönüşünü beklemeli sabırsızlıkla. Gözleri yollarda kalmalı ve kapıyı çalmadan açmalı. Aşkla karşılamalı, hasretle sarılmalı boynuna, özlemle koklayıp öpmeli, yıllarca uzak kalmışçasına!
Bir eşi olmalı insanın
Her günü bir başka güzel olmalı yaşamın; bir başka özel, bir başka soluklanmalı her anında. Verdiği hiç bir şeyin yeterli olmadığını düşünüp, kahrolmalı, daha fazla ne yapabilirim diye düşünmeli.
Bir eşi olmalı insanın
Cennetten köşe almışçasına: Sevdiği, sakındığı, bakmaya kıyamadığı. Her bir hücresinden aşkın fışkırdığı. Çölde okyanusu yaşadığı bir eşi olmalı insanın.
AŞKIM SEN BENİM EN KIYMETLİM, RUH EŞİM, HERŞEYİMSİN..
SENİ ÇOK SEVİYORUM
SENİ ÇOK SEVİYORUM